Submitted by panagiotis on Fri, 09/02/2016 - 11:47
Πρόλογος
Τα Μοναστήρια, θεματοφύλακες της πίστης μας, δεν είναι μόνο τόποι λατρείας, γαλήνης, περισυλλογής και προσευχής. Ιερά καθιδρύματα, Άγια κρησφύγετα της αυταπάρνησης. Τόποι όπου έζησαν γνωστοί και λιγότερο γνωστοί αλλά και άγνωστοι μοναχοί, υπήρξαν «Κιβωτός» που διαφύλαξαν ανυπολόγιστης αξίας θησαυρούς. Υπήρξαν σε σκοτεινούς καιρούς και ακοίμητοι οφθαλμοί που διέσωσαν την εθνική μας συνείδηση, διαφύλαξαν τα ιερά και τα όσια του τόπου και διατήρησαν ζωντανή την εθνική μας κληρονομιά. Εργαστήρια παιδείας και καταφύγια των κυνηγημένων στην περίοδο της πολύχρονης δουλείας, απέβησαν συχνά ορμητήρια των απελευθερωτικών αγώνων και στη διάρκεια της Επανάστασης πολλά από αυτά πλήρωσαν ακριβά την συμμετοχή τους στον αγώνα της Ανεξαρτησίας.
Στις σελίδες που ακολουθούν ο αναγνώστης θα βρει ένα σύντομο χρονικό για τα δεκαεννέα (19) ενεργά μοναστήρια του Αιτωλοακαρνανικού χώρου, ανδρώα και γυναικεία:
Την Αγία Ελεούσα (Κλεισούρα), τον Άγιο Γεώργιο (Ελληνικών), τον Άγιο Συμεών (Μεσολόγγι), την Παναγιά της Κατερινούς, τον Πατροκοσμά (Θέρμο), την Μυρτιά, την Παναγιά του Βλόχου, Σωτήρα Τσουκαλάδες, τον Παντοκράτορα (Αγγελόκαστρο), το Λιγοβίτσι, τον Άγιο Γεώργιο (Αστακού), τα Ρέθα, την Παναγιά την Γοργοϋπήκοο, το Σωτήρα (Ναύπακτος), τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο (Ανάληψη), τον Άγιο Δημήτριο Δρυμού Ξηρομέρου και την Αγία Παρασκευή Μάνδρας Θέρμου. Με συνοπτικές αναφορές στην Ιστορία, την αρχιτεκτονική, την εικονογράφηση, τα κειμήλια και τα ιερά λείψανα. Τα περισσότερα από αυτά έχουν ζωή αιώνων και έχουν ανακαινισθεί εν μέρει ή εν όλω τα τελευταία χρόνια.
Στην Αιτωλοακαρνανία μας, ιδρύθηκαν πολλά μοναστήρια κατά την Βυζαντινή περίοδο, η Βαράσοβα ήταν κέντρο μοναχισμού και ασκητισμού, το «Άγιο Όρος» της Αιτωλοακαρνανίας.
Η παρούσα προσπάθεια σκοπό έχει να δημιουργήσει στο κοινό της Αιτωλοακαρνανίας ένα κοινό πάθος συμμετοχής στη διατήρηση των μοναστηριών.