Submitted by panagiotis on Tue, 09/24/2013 - 12:54
Γράφει η Μαρία Σ. Άνθη
Η επανάληψη είναι απόρροια μιας δοκιμασίας και μάχης που δόθηκε και συνεχίζεται ακόμη, ώστε να επικρατήσει η αρετή και να αποδεκατιστεί η κακία. Τίποτε από όσα γράφονται σε αυτό το βιβλίο δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς θέληση, αυτοπειθαρχία, αυταπάρνηση, καλή πρόθεση για το συνάνθρωπό μας. Για τη καλύτερη δυνατή κατανόηση του βιβλίου, θα χρειαστεί ηρεμία και ημέρες πνευματικής διαύγειας, σεμνότητα, ταπεινότητα και να μην πούμε το «εγώ είμαι». Το αύριο κανείς δεν το ξέρει απόλυτα ποιο είναι, ανά πάσα στιγμή ένα αναπάντεχο γεγονός ευχάριστο ή δυσάρεστο μπορεί να αλλάξει το δρόμο που βαδίζουμε. Κάτι το ιδιαίτερο και κύριος των πάντων κανείς δεν μπορεί να γίνει.Στην αρχή του βιβλίου, γίνεται λόγος για το ρόλο της αβεβαιότητας ανάμεσα σε κάποιο διάστημα που μεσολαβεί όταν πρόκειται να λάμψει η αλήθεια στο βάθος του χρόνου της ζωής μας, πόσο βασανιστική είναι αυτή και εξηγείται γιατί είναι έτσι. Όπως γίνεται αναφορά στην επανάληψη που εμφανίζεται σε κάποια γεγονότα στη ζωή μας και τι σημαίνει αυτό σημειολογικά, καθώς και πώς ερμηνεύεται στη προκειμένη περίπτωση το λάθος ή το σωστό. Δίνεται απάντηση σε όσους έχουν υπαρξιακά προβλήματα, σε όσους ψάχνουν να βρουν την αλήθεια σε άλυτες υποθέσεις που για χρόνια τους ταλανίζουν. Βοηθάει όσους θέλουν να εξελίξουν τον εαυτό τους, ώστε η προσπάθεια να είναι πιο ανώδυνη. Δίνει απάντηση στο τι σημαίνει αστάθμητος παράγοντας στα ανθρώπινα συμπλέγματα για να μπορέσει κανείς να ανακτήσει τον έλεγχο εκεί όπου τον έχει χάσει και να δώσει μια ώθηση σε όσα τον αφορούν.
Ο άνθρωπος από το παρόν στο μέλλον μεταβαίνει με το όχημα της επανάληψης, παρά το γεγονός ότι τα εμπόδια πολλές φορές είναι ανυπέρβλητα και πάνω από τις δυνάμεις του. Η μάχη η τελευταία που θα κληθεί για να δώσει θα είναι με τον εαυτό του, για να μπορέσει να απελευθερωθεί και να βγει νικητής και στο τώρα και στο μετά. Να μπει στο απυρόβλητο!
Στη συνέχεια, η επανάληψη προσπαθεί να εξηγήσει πολύ λεπτές έννοιες, σε απλή γλώσσα διότι απώτερος σκοπός είναι να βοηθήσει αυτούς που ψάχνουν να βρουν τον εαυτό τους ή που έκαναν ένα μεγάλο ταξίδι μέσα τους και χάθηκαν. Να δώσει απαντήσεις στα ερωτηματικά ανθρώπων που ζουν στην απογοήτευση, βιώνουν την ψυχική κόπωση, την παραίτηση, αυτούς που έχασαν ψυχικές δυνάμεις και στηρίγματα για κάποιους δικούς τους λόγους. Να δώσει απάντηση στο πως κατασκευάστηκε το μέλλον κι έγινε παρόν μέσα στο αναπάντεχο και το απρόοπτο κι έτσι ξαφνικά ήλθε κόπηκε το νήμα της ζωής.
Οτιδήποτε έχει γραφτεί, έχει δοκιμαστεί και επιβεβαιωθεί κατά ένα μεγάλο βαθμό μέσα από αληθινές περιπτώσεις, όπου η προσέγγιση ήταν σχεδόν αδύνατη διότι κανείς, ο οποίος περνάει τεράστιες φουρτούνες και μπόρες λόγω άγνοιας δε θα ήθελε να συμμετέχει σε ένα τέτοιο «πείραμα» που ίσως η απάντηση που θα έδινε να μην ήταν και ειλικρινής.
Λέξεις κλειδιά όπως: Άνωση, παρεμβολή, ταύτιση, οντότητα, πεπερασμένο, ημι-ύλη, ολική επαναφορά, μεταβάσεις, επηρεασμός των πλανητών, πέρα από τα πέρατα, αποβολή βαρύτητας, ταλάντωση, ευθείες γραμμές, παράδοξο, παλινδρόμηση, διάδραση, σταθερές, αυτοματισμός, δύναμη, άπειρο, διασταύρωση, ακτινοβολία, αρχαία γνώση πνευματική, αρχέτυπο, είναι πολύ σοβαρές έννοιες στα μετά τα φυσικά και λειτουργίες, στις οποίες υπόκεινται όσοι είναι δεκτικοί σε αυτές. Το λάθος δεν υπάρχει μέσα σε αυτές τις έννοιες-λειτουργίες αλλά σε αυτούς που δεν έχουν το απόλυτο πεδίο δυνάμεων να τις χειριστούν.
Γι’ αυτό υπάρχει μια σειρά κανόνων και τελετουργικών διαδικασιών με αρχή μέση και τέλος. Τίποτα δε λειτουργεί άναρχα και τα κείμενα στο βιβλίο αυτό έχουν μια σειρά. Στην αρχή εξηγείται το σημείο μετά αν είμαστε βέβαιοι ότι έτσι είναι, η αβεβαιότητα πως αντιμετωπίζεται στην προκειμένη περίπτωση κ.ο.κ.
Αν στην ανώτερη επικοινωνία δεν έχουμε απάντηση σε ερώτημα, τότε πρέπει να ανεβούμε ένα πεδίο πιο πάνω. Χρειαζόμαστε εμπλουτισμό γνώσεων και μας λείπει η άσκηση ακόμη, την οποία θα φέρει ο χρόνος. Πρέπει να εναρμονιστεί ο χρόνος σε ατέρμονα σύμπαντα.
Από αυτό προκύπτει η αναλαμπή και πολλά άλλα που εξηγούνται μέσα στο βιβλίο. Η εναρμόνιση χρόνου είναι απλοί αριθμοί, μία μέρα στη γη αντιστοιχεί με τέσσερις αλλού. Οι σταθερές δεξιά και αριστερά ενός κύκλου εναρμονίζονται όταν δεν απομακρύνονται από τη βάση που είναι το κέντρο και κρατάνε θετικά και αρνητικά ίσες αποστάσεις. Η γεωμετρία του σώματός μας επίσης βοηθάει. Αν έχει το χρυσό αριθμό φ, τότε γίνονται ακόμη πιο εύκολα τα δύσκολα, καθώς αυτό είναι άλλο ένα σημείο που μπορεί να είναι εναρμονισμένο με το κέντρο ενός κύκλου. Δεν γίνεται λόγος για κάλλος, αλλά για αρμονία που είναι το κάλλος πέρα από κάθε μαθηματική ακρίβεια.
Είναι το κάλλος που εκφράζει όλες τις δυνάμεις του σύμπαντος. Το άπειρο, το μηδέν και το ένα είναι στοιχεία που περιπλέκονται μεταξύ τους, εκφράζουν ισότητα σε γεγονότα που συμπεριφέρονται αντιστρόφως ανάλογα εκατέρωθεν και εφεξής σε έναν αντικατοπτρισμό των κινήσεων των πλανητών. Οι ανθρώπινοι χαρακτήρες εκφράζονται πάντα με πλανήτες και ο καθένας από εμάς ακούει τη μουσική τους. Η διαφορά μεταξύ των χαρακτήρων έγκειται στο ρυθμό που διαιρείται σε χρόνο. Οι διαιρέσεις στο χρόνο δημιουργούν τέσσερις βασικές εξισώσεις και οι υποδιαιρέσεις στο χρόνο δημιουργούν τις άπειρες εξισώσεις κι έτσι έχουμε ανισότητες στα ανθρώπινα συμπλέγματα και μια μοναδική πολυπλοκότητα στην ανθρώπινη φύση.
Η μουσική του κάθε πλανήτη έχει μεγάλη ηλεκτρομαγνητική δύναμη και σχεδόν κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτήν, δηλαδή να εκφραστεί ουδέτερα, απλώς μπορεί να μπει σε κάποιον άλλο ρυθμό μια δεδομένη χρονική στιγμή και να αλλάξει πλανήτη. Το μηδέν στη μεταφυσική και στο πνεύμα δεν υφίσταται, η ζωή ξεκίνησε από το ένα (1) και αυτό εκφράζεται με το άπειρο. Η έκφραση αυτή παρατηρείται, μόλις σε κάποιο σημείο το ένα (1) εργαστεί και αλλάξει τότε η αποστολή του υποθετικού αυτού μηδενικού. Γι’ αυτό, το λάθος και το σωστό έχουν ημερομηνία λήξεως, δεν εκφράζουν την απολυτότητα εσαεί.
Ο χρόνος και οι συσχετισμοί στις υποδιαιρέσεις αλλάζουν τη φορά και τη ροπή των ευθειών στις δύο συμπαντικές σταθερές, λάθος και σωστό κακό και καλό. Οι ευθείες εκφράζονται στο κέντρο με το ένα και δεξιά κι αριστερά με το συν άπειρο και το μείον άπειρο αντιστρόφως ανάλογα βαλμένα από ό,τι γνωρίζουμε, δηλαδή δεξιά μείον και αριστερά συν άπειρο. Στη μεταφυσική όλα εκφράζονται αντιστρόφως ανάποδα. Ανάποδα τοποθετούνται και οι πόλοι του μαγνητικού πεδίου. Οι τύποι και νόμοι της φυσικής πρέπει να εκφραστούν κι αυτοί ανάποδα. Πρώτος στη σειρά βρίσκεται ο νόμος της παγκόσμιας έλξεως (είναι ο πρώτος που ανατρέπεται, οι άλλοι έπονται).
Μπορούμε να πούμε ότι αν το παραγοντικό μηδέν 0! των πιθανοτήτων ισούται με τον αριθμό ένα, το υποθετικό είναι άπειρο ή το μηδέν αν προστεθεί με ένα άλλο θα εκφραστεί με το άπειρο ή θα «κουμπώσει» με το άπειρο (0 + 0 = άπειρο). «Κουμπώνει» κάτι μέσα σε έναν αυτοματισμό, στην κοινή έκφραση ως διά μαγείας.
Μα τι μαγεία έχει η πλάση όλη, μπορεί κανείς να αναρωτηθεί, ο έρως περικυκλώνει κάθε καμπύλη γραμμή και οι εξισώσεις οι αιθερικές που υπακούουν σε αυτό το παράξενο μηδέν το ένα και το άπειρο, περιβάλλονται από αιθέρα και οι άνθρωποι σε τετμημένες και τεταγμένες πάνω σε μια διασταύρωση βλέπουμε να τους έχει καλύψει παντοτινά ο αιθήρ και ο έρως που είναι το ένα και το αυτό.
Όλα αυτά τα βήματα που ακολουθούνται στο τρίτο κεφάλαιο είναι η σειρά προτεραιοτήτων μιας μύησης που έχει βιωματική και πρακτική για την αγαθότητα. Η προνόηση είναι κάτι που πρέπει καθημερινά να ακολουθούμε όλοι αφού κάνουμε απολογισμό των καθημερινών μας πράξεων και σκέψεων γιατί και οι σκέψεις όταν δεν ωφελούν εμάς και τους άλλους δεν είναι ποτέ καλές. Η προνόηση φέρνει τη συμπαντική πρόνοια και τη καλή τύχη. Θα δει κανείς αυτό που έρχεται και θα μπορέσει να το αποφύγει την τελευταία στιγμή, αν γι’ αυτόν τον ίδιο δεν ήταν κάτι καλό. Η αυτοβελτίωση ή η σοφία του βίου είναι πολύ σημαντική για τον άνθρωπο.
Όλα τα βήματα και η σειρά των κεφαλαίων οδηγούν σε έναν ολοκληρωμένο εαυτό που ξέρει να διαβάζει γεωμετρία, τις σκέψεις των άλλων τις επιθυμίες, την βιολειτουργία του ίδιου του οργανισμού. Όλα τα βήματα θα οδηγήσουν, να γίνουν οι επιθυμίες πραγματικότητα.
Ο χρυσός πλανήτης και η Ολική επαναφορά στο κεφάλαιο τέσσερα, υπάρχουν και συμβαίνουν γύρω μας, διότι είναι λειτουργίες των άστρων. Ολική επαναφορά μπορεί να πάθει κάποιος που από το 10 θα βρεθεί στο μείον 10 της γραμμής του χρόνου του, κι αυτή μια λειτουργία είναι που δεν μπορεί να την αμφισβητήσει κανείς. Στο κεφάλαιο πέντε οι ευθείες γραμμές που διέπεται όλη η ζωή μας και οι μεταβλητές που θα δεχθούν είναι τα συμβάντα και αυτά είναι στο +10, δηλαδή μπροστά στο χρόνο. Όταν το μέλλον είναι γραμμένο στη μνήμη μας βαθιά, κάτι μπορεί να αλλάξει κι από εμάς σε ένα μικρό ποσοστό λόγω της ταλάντωσης. Είμαστε τελικά ταλαντευόμενοι εμείς οι άνθρωποι σε πολλά. Γι’ αυτό και οι θεοί από πάνω βλέπουν και παρατηρούν ακόμη τώρα τι θα διαλέξουμε και όχι μόνο στην Οδύσσεια ή στην Ιλιάδα. Το θέμα είναι να μπορέσουμε να εξελιχθούμε, να έχουμε αξίες και να είμαστε πιστοί σε αυτές καταπολεμώντας όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες με όποιο κόστος, να διακρίνουμε τις πιθανότητες, και να αποφεύγουμε τον επηρεασμό των πλανητών, διότι τις πιο πολλές φορές δεν είναι καλός.
Στο έκτο κεφάλαιο, η ασκητική ζωή δείχνει το ασύμμετρο του ουράνιου θόλου, που είναι όλη η ομορφιά μιας Αρχιτεκτονικής σε όλα τα σύμπαντα. Είναι το ανώτερο κάλλος και όποιος το δει, έχει δει τη θεότητα, τη γεννήτρια των ουράνιων σφαιρών. Στο έβδομο κεφάλαιο γίνεται λόγος για τη μύηση και το άνοιγμα των πυλών, των ουρανών. Μην φανταστεί κανείς ότι τις άνοιξε κάποιος υπεράνθρωπος του πλανήτη, και ήξερε κιόλας και τι έκανε, διότι έχει συμβεί κάτι το άπιαστο, το ασύλληπτο για τον ανθρώπινο νου. Το «θύμα» συνήθως δεν γνωρίζει.
Κι επειδή πια εμείς οι άνθρωποι είτε εκούσια είτε ακούσια όλα τα έχουμε κάνει σε αυτόν τον πλανήτη και όλα τα έχουμε εφεύρει και για όλα είμαστε ικανοί, το Πυθαγόρειο θεώρημα είναι η απόδειξη. Ο τετραγωνισμός του κύκλου το ίδιο είναι, κάτι το ακατόρθωτο, σαν παραμύθι. Το μέλλον όμως αφού είναι κατά ένα ποσοστό στο χέρι μας και δεν το ξέρουμε όλο, αυτό ανατρέπει όλα τα μαθηματικά όσα και να γνωρίζουμε, τη Γεωμετρία και την Αστρολογία. Με σιγουριά κανείς δεν ξέρει να μας πει τι θα γίνει. Ότι είναι άγνωστο, παραμένει άγνωστο. Συνήθως δεν φαίνεται κάποιο ίχνος να υπάρχει στον ορίζοντα.
Η αλήθεια βρίσκεται σε συνεχή δοκιμασία, το ψέμα γιατί να δοκιμαστεί. Όλη η προσπάθεια των περισσότερων από εμάς φαντάζει στα μάτια μας ματαιότητα στο πέρασμα του χρόνου, σαν να έχουμε κάνει μια τρύπα στο νερό, όμως δεν είναι έτσι - ακόμα περισσότερο σε βάθος χρόνου τα θέματα αυτά είναι κάπως διαφορετικά. Κερδισμένοι ή χαμένοι και πάλι δεν ξέρουμε. Η ίδια η καθημερινότητα είναι τροχοπέδη. Όποιος καταλάβει ότι η φύση της ψυχής του είναι η πηγή του βίου του και όποιος μπορέσει να συνομιλήσει με το δαίμονά του, τον άγγελό του και θελήσει να αποβάλει τα πάθη του, τότε θα έχει επιλέξει να ζήσει στην αρετή με υψίστη όλων τη δικαιοσύνη. Μοιραία θα είναι και δίκαιος όποιος αποβάλλει πάθη και ένα σωρό υστεροβουλίες. Τόσος κόπος, τόσος μόχθος και τόση αυταπάρνηση και στο τέλος να μην είμαστε σίγουροι για τίποτα….τόσα ξέρουμε για τα ανθρώπινα, τα οποία έχουν τις ρίζες τους στα πέρατα του πνεύματος στην χιλιάδων ετών πανάρχαια γνώση η οποία σήμερα επαναλαμβάνεται και είναι εκείνη, η ίδια η αρχετυπική ενσωματωμένη με ότι αυτή στην πορεία των αιώνων επακολούθησε.